Buruk Umutlar
Beþ kardeþe bir tek tarla yetmiyor,
Bazen dolu vurur, bazen bitmiyor,
Karýný doymadan, bebek yatmýyor,
Mülteciden çoktur açýmýz bizim.
Görmeyen ne bilsin daðýn ardýný
Gurbete yol etmiþ geçim derdini,
Terk etmiþ doðduðu ata yurdunu,
Buruk bir umutla göçümüz bizim.
Ömür tarlasýna hüzün ekilmiþ
Yaþ yarý olmadan beli bükülmüþ,
Yorulmuþ bedeni, diþler dökülmüþ,
Zamansýz aðarýr saçýmýz bizim.
Kemer sýkma ile hesap uymuyor,
Niyazla duayla karýn doymuyor,
Garibaný kimse adam saymýyor,
Hakka sarýlmaktýr, suçumuz bizim .
Harami bey olmuþ, tasasýz gezer,
Dalkavuk peþinde methiye dizer,
Zorbaya yað çekip, garibi ezer
Bunlarý kaldýrmaz içimiz bizim.
Vergiden muafsýn baba devlete,
Vicdanýn müstahak her eziyete,
Dil uzattýn aða, namus iffete,
Sorgusuz sualsiz linçimiz bizim.
Cevdet Altay…..07.05.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.