Ben çocuðum, Bilemem öyle yalan dolan. Pamuk þekeri kadar yumuþak, Horoz þekeri kadar tatlýyým. Bencil deðilim ben. Elim açýktýr benim. Uçsuz bucaksýz Yemyeþil ovalarýmdan, Gürül gürül akan sularýmdan, Göndereyim Afrika çocuklarýna. Ama büyükler duymasýn. Özgür gökyüzümü göndereyim, Filistin çocuklarýna. Bombalar yaðmasýn üzerlerine. Sonra uçurtmamý da veririm. Ama büyükler duymasýn. Ben Türkiye’de yaþýyorum. Bende mevsim çok. Yaz mevsimini Soðuk ülke çocuklarýna. Kýþ mevsimini Sýcak ülke çocuklarýna, Baharý tüm ülke Çocuklarýna göndereyim. Ama büyükler duymasýn. Ben Türk çocuðuyum, Bende bayram çok, Atam vermiþ en güzelini. Gelin dünya çocuklarý, Oynayalým, coþalým, Kutlayalým bayramý. Ama büyükler duymasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.