Biz Büyüdükçe Hayallerimiz Küçüldü

Çiçeklerin kokusu bir baþkaydý çocukluðumuzda
Peþlerinden koþardýk kelebeklerin
Gelincik tarlalarýnda.

Güneþ,
Kuþ sesleriyle
Doðardý pençeremize,
Kýrlangýçlar uçuþurdu gökyüzünde.

Oyunlar oynardýk
Arka bahçede
Rüzgâr hüzünlü esmezdi
Yüzümüze.

Prangalar vurulmazdý hayallerimize,
Köz düþmezdi yüreklerimize.

Sandýk ki;
Yaþam
Doludizgin
Devam edecek hep böyle.

Oysa þimdi,
Bir ateþ düþtü sol yanýmýza
Kýzgýn küller savurdu etrafýmýza.

Biz büyüdükçe,
Hayallerimiz küçüldü.

Maviden griye çaldý gökyüzü
Yýldýzlar gecenin karanlýðýnda söndü.

Ýblisler türedi etrafýmýzda
Daðdan þehirlere indi çakallar
Ýnlerine sindi kurtlar.

Yýllar geçtikçe,
Hayatýn gerçekleri
Dank etti kafamýza.

Halide Köksal
4 /Mayýs /2015
Sosyal Medyada Paylaşın:

Halide Köksal Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yaş Kemale Erince Uzaklar Ben Bana Yeterim Düşmez Kalkmaz Bir Allah Keşkelerle Geçti Ömrüm Hayat Nelere Gebe Değişir Mi Alın Yazısı Denilen Kader Ben Eşkâli Belirsiz Bir Yabancı Hep Çocuk Kal Küçüğüm Sarpa Saran Yaşamın Gelgitleri