Her þeyi bitirdik düþten eser yok,
Derbeder halimin sebebi sensin.
Duyguyu yitirdik histen eser yok,
Gözümden yaþlarý düþüren sensin.
Maziye gömdüðüm yürek sýzýmla,
Gerek hazanýmla, gerek yazýmla,
Dertleþip dursam da direk sazýmla,
Bu caný hep küçük düþüren sensin.
Ne desem bilmem ki böylesi derde,
Mazide kalan o günlerim nerde,
Son sözü söylerim sen gibi ferde,
Saçýma aklarý düþüren sensin.
Nasýl kederliyim bir bilsen nasýl,
Derine daldýrýr serinden fasýl,
Dizlerim yanýna oldukça vasýl,
Kalbimi tahtýndan düþüren sensin.
Halini görenler deyince nankör,
Kapkara bulutla kalýnca tan kör,
Gönlümün sevgisi olunca bonkör,
Sevda kalesini düþüren sensin.
Alptekin Yazar
Hatýrasý Efkârýmda
Sayfa - 66
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.