Geceleri neden seviyorum bilmiyorum,
Karanlýk huzur veriyor bana, biliyorum aslýnda.
Ýçimde yanan kor aydýnlatýyor dünyamý
içim de bir ölüm sessizliði var aslýnda
Üþüyorum içim titriyor sesim çýkmýyor
içimdeki kor üþütüyor aslýnda beni
ýsýnamýyorum donuyorum sessiz dünyam da
Ölümü bekliyorum, sizlere uzak bana yakýn ölümü.
Sevmiyorum ne kendimi ne baþkasýný nede nefes almayý
her yaþadýðým saniye nefret ediyorum çevremden
dönen oyunlardan, dünya telaþýn dan hepsinden
korkmuyorum bekliyorum, sizlere uzak bana yakýn ölümü.
Yapmacýk gülmelerden, zorunlu ilgi alakadan
yediðim yemekten içtiðim sudan, attýðým adým dan
inan seni sevmeyi bile artýk sevmiyorum
sessizce bekliyorum, sizlere uzak bana yakýn ölümü.
Görmediðim babamý sevmiyorum çünkü hatýrlamýyorum
bir yalan çemberin ortasýn da dönüp duruyorum
insanlar kendi mutluluðu için beni kullanýyorlar görüyorum
oyunlarýný bozmuyorum bekliyorum, sizlere uzak bana yakýn ölümü.
Ýnsanlar kendi çýkarlarý için baþkalarýnýn hayatýný yok edecek kadar cani
acýmak ne demek efendim, acýdan zevk alanlar var
bu gözü dönmüþlerin yanýnda yaþamaktan nefret ediyorum
Allah’ým sana sesleniyorum ,duy þu kulunu artýk
ben seni özledim bekliyorum, onlara uzak bana yakýn ölümü.
VAHÝT VOLKAN SEVÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.