Karþý durduðun rüzgâr seni savurup geçti
Þubat’ta doðan güneþ seni kavurup geçti
Yâr sandýðýn insanlar seni devirip geçti
Uyudun! Uyanmadýn sanki kýþ uykusuydu
Ne sen zamana uydun ne zaman sana uydu
Sandýn Baba zamaný! Onlar eski zamandý
Hangi kapýyý çalsan hep yüzüne kapandý
Þayet açan olduysa ellerin dolu sandý
Elli yýldýr aðladýn…! Kimin kulaðý duydu
Ne sen zamana uydun ne zaman sana uydu
Gezmeye daða çýksan Haziran’da sis bürür
Hani eskiler der ya kervan yolunda yürür
Bir deriyi tuzlasan, tuz kokar, deri çürür
Yok derenin çakýlý yok denizin kumuydu
Ne sen zamana uydun ne zaman sana uydu
Ne baltaya sap oldun ne de tuttun sapýndan
Halini sormak için kimse geçmez kapýndan
Boþa uðraþýp durdun çýkamadýn kabýndan
Geçip giden zamanýn tutulmaz kaydý kuydu
Ne sen zamana uydun ne zaman sana uydu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.