Acı Hayat
Hayat, þarkýlarýný, her kulaða dinletir;
Kimine sevinç verir, kimine acý, hayat.
Mazlumlarýn feryadý, yeri göðü inletir;
Vicdanlarý aðlatýr; arþa yükselen feryat!
Bir yudum mutluluða; muhtaç binlerce garip;
Arar sýcak bir yuva; bir gün içine girip.
Yorulduðu dertlerden, yüzünü bir çevirip;
Yaþamak isteyen var; bir an olsa da rahat!
Yoksulluk ve çileden, beli bükülenler var;
Kimi kader mahkûmu; dünyasý hep dört duvar.
Karþýlýksýz sevenler, kalbinden aþký kovar;
Kimde aramalýyýz, bilmem kimde kabahat!
Bir yolunu bulup da, dönenler var köþeyi;
Boynu bükük garipler, arýyor hep neþeyi.
Belinde bir yük gibi; hisseden var her þeyi;
Acýyla kývranana, çok uzaðýnda sýhhat!
Bir yuvasý yok diye, hep sokaklarda yatýp;
Keder dolu gönlüne, daha da keder katýp.
Elinden tutanlara, gel bunlarý anlatýp;
Zevk ve sefa sürenin, kulaklarýný çýnlat!
Mutluluðu paylaþýp, derde ortak olalým:
Umutsuz gönüllere, umut olup dolalým.
Barýþ, sevgi uðruna; gerekirse solalým;
Haydi! garip kullara, biz gerelim kol kanat!
Mahmut KILIÇOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.