Bazıları
Her
insan
dürüst olamaz
bunu hakkýyla baþaramaz
zafiyete kayýtsýz kalamaz,
bilgi ve irfandan uzak kaldýkça
hakikatle karþýlaþamaz ve anlamaz
Cemil baba..
mavi boncuk verirdi,
bazýlarýný özellikle seçerdi,
kimseyi avutmak
gönlünü kazanmak için
bahaneye tenezzül etmezdi
meczup ve sýr olan garip bir kimseydi
Býrak..
inceldiði yerden
koparsa kopsun,
ahmak olan kimse
onurdan ne anlasýn,
hangi bilgi ile
aklýselim davransýn,
o kendini býrak
her zaman zeki sansýn
Kimse..
kimse için
mahkum deðildir
mahkum eden
zaaf ve tutkulardýr,
insanda akýl
ve bunun için vardýr,
cahil ve ahmak zannýna tutunandýr
Oysa..
ne kadar
uzaklardan gelen
bir yolcuydum,
ruhum, aklým, vicdaným
ve irademle muhatap alýnan umudum,
insanlaþmak Ona kul olmaktýr asýl muradým
Kurþuna..
ne gerek var zaten
her sözün
kurþun gibi yüreði daðlar
ne zaman kapýný çalsam,
asýk süretin karþýma çýkar
bu mudur huzur saadet yar
Sanki
kasýmda suskun
kalan bir çýnar gibiyim,
sararýp düþen yapraðý neyleyim
ben zaten ölümle iç içe yaþayan biriyim,
hevayý ne bileyim ona talip olan kimse zavallý derim
Biz niçin..
hiç sevinmeyelim,
neþeye karþý
bu kadar yabancýlýk çekelim,
ufak þeylerde olsa onlarla yetinelim,
yeter ki biz kendimiz olmayý baþaralým
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.