KAVRAMA NOKTASI

Yanlýþlarý yermeyle doðruya varýlmýyor
Doðrularý övmeyle yanlýþlar da bitmiyor
Yaralarý deþerek acýlar sarýlmýyor
Biliyorum, bildiðim derdi âzâd etmiyor!

Kavramazmýþ düþeni gönül aþka düþmeden
Öksüzlerin gönlünü ovduðunda kavrarsýn.
Demir þekillenir mi, çekiçler üþüþmeden?
Hayat, örsünde ömrü, dövdüðünde kavrarsýn.

Kuþluk vakti bilinmez, gün gurûba dönünce
Bulutlarýn efkârý düþüp yerde sönünce
Tutkular yol gösterip ýrmaklarýn önünce
Denizler sâhillere sövdüðünde kavrarsýn.

Çarký yalan dünyada olsan da tuzu kuru
Zaman kime kazmadý mazi denen çukuru!
O, dokunulmaz hissi, kapýldýðýn gururu
Gözlerin bir albümü yuvduðunda kavrarsýn.

Vefâ, zorlu yokuþsa, sonu sefâ; ayana!
Fakirlik, zenginliktir; gözü, azda doyana.
Kalemim kifâyetsiz hýrslarýna uy/ana
Evlâdýný dizinde sevdiðinde kavrarsýn!

Kavrarsýn hile nedir, günâhlarýn hükmü ne?
Kavrarsýn deli nedir, segâhlarýn hükmü ne?
Kavrarsýn çile nedir, dergâhlarýn hükmü ne?
Düþüncen düþünceni kovduðunda kavrarsýn.

Kâbil midir yaslarla, paslarýný bilemek?
Cürüm cürme karýþmýþ boþunadýr elemek
Neymiþ, cânýgönülden helâlliði dilemek
Musalla dil ucuyla savdýðýnda kavrarsýn!

14.05.2012
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: