Su kenarýna konmuþ bir serçe O ufacýk yürekte bin bir telaþe. Ürkekliði aslýnda Korku bilmezliði Özgürlüðe gönül vermiþliði. Sürmeli gözleri Gözüme deðdi. Der gibi sanki, Kuþlarýn katil yiyicisi Leþ düþkünü Akbabalar kaplamýþ Güzelim mavi göðü. Dert oldu içime Uçamam artýk þu alemde Þöyle keyfimce.
Nezahat Yokuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZGÜNEŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.