HÜZÜN YUMAĞI YAPRAK

Alný ak,
Gönlü pak,
Hüzün yumaðý yaprak…
Ciðerisin kýrýk dalýn,
Artýðýsýn kýrýk salýn,
Maðdurusun salya selin,
Ellerimde öksüz elin…

Söktü asýrlýk kökünü,
Dizginsiz vahþi fýrtýna,
Topraðýnýn baðrýndan…
Aðýrlaþtýrdý yükünü,
Tetikçiler pervasýz,
Yalýnayak patika yollarda,
Aç susuz bedeninde…

Katýksýz acýlar emdin,
Korumasýz kimsesiz yemdin,
Kuytu dað eteklerinde…
Aç göz kurtlarýn pençesinde,
Ýliklerine kadar soyuldun,
Lime lime daðýldýn,
Kör vadi diplerinde…

Ölü balýk kafilesiydin,
Sürüklendin dört bir yana,
Kanlý Fýrat sularýnda…
Merhametini it yemiþ rüzgâr,
Savurdu gece gündüz,
Arap çöllerinin kucaðýnda,
Kan kusuyordu öksüz…

Hüzün yumaðý yaprak,
Kan kýrmýzý inkâr,
Hallaç tezgâhýnda…
Asýrlýk çýnar,
Yeþil örtü altýnda kâr,
Kýyým vardý fermanýnda,
Arsýzlar dergâhýnda…

Sosyal Medyada Paylaşın: