SANMA DOSTUN GÜLECEK
Ben durmadan içmiþim yudum,yudum hayatý,
Acaba herkeste çok yudum,yudum içiyor hayatý,
Ben elveda diyecek gibi olmuþum bu hayatý,
Acaba çok mu binlerce kiþi selalarla uðurlanýyor ki,
Siyah buluttan kar yaðmaz boþuna inanma
Bu soðukta hiç bir þey ýsýnmýyor boþuna bakma
Herkesin sen gibi hayatý düþünüyor sanma,
Kimisi sana hakaret edip kimisi sana gülüyorsa
Ben hasret kaldým iyiliðe,insanlýða, kardeþliðe,
Bütün bunlarý beklemem çok deðil her halde
Kimisi düþer çýkýlmasý zor ve güç bir derde
Herkes her gün giriyor nedense bu derde,
Bardaktan boþalan yaðmurlar,yaðan karlar
Yerdeki taþ, gökteki yýldýzlar hep ayný þeyi arar,
Minik çiçekler bile ümit için hayat yaþar
Ümit denen þeyi aramakla olmuyor, gönül yaþar,
Zekeriya de ki bunlar hepsi benim sözüm,
Yazarken doludur belki iki yaþlý gözüm
Bundan sonra kalmadý artýk söyleyecek sözüm
Þu yazdýklarým son buluyor budur son sözüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.