Tüketmediği, bir ben kalmış…
Yýldýrýmlar çakar, gökte-yerde,
Gören görür, duyan duyar,
Kavuþma özlemim dinmez,
Gönül durmaz takvim sayar…
Kala kaldým ýþýksýzca,
Bir ýþýða pervane iken,
Yüksekleri ben yol ettim,
Kendim düzde var iken..
Yýllarca zulmüne dayandým,
Gözde kaldý, dokunamadým,
Ömrüm, parýltýlý, ýþýk gördü,
Aradým böylesini bulamadým…
Küçük sevinçlerimin yerini,
Büyük tasalarým aldý,
Hemen hemen hiçbir þeyken,
O gönlümü saraysandý…
Yazýn kar altýndayým,
Kýþýn buz kümesi içim,
Cana gelir, taþa gelmez,
Böyle karýþýk seçim…
Yürek gürler adýmlarým,
Yol oldu, aþkýnýn yolu,
Güzellik var gözlerinde,
Kul oldu, tanrý kulu…
Aða kýzýmý, paþa kýzýmý
Aslýný, köyü bilir, ili bilir,
Bana sade kalbi lazým,
Kimlerdendir kim bilir…
Hiçbir þeyden habersiz,
Gamzeleri saldý üstüme,
Kendi halinde garipken,
Bende baþladý sevme…
Silkelendim dökülmediler,
Bitmeyen gam-efkar ne?
Bir sürü taþýyorum ben,
Þimdi bunlarýn kastý ne?..
Baþýma üryan gamzeler,
Yanaðýndan al renk almýþ,
Gözler gözlerimle naðmede,
Tüketmediði, bir ben kalmýþ…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.