Maksat deðildir asla kusur ortaya sermek! Maksat özüme dönüp kusurlarýný görmek ***
Bazen gafil avlanýr þaþýrýp kalýr insan Her oturup kalkýlan etmiyor iþi asan Ýki sözünden biri þer yahut malayani, Olana kulak vermek insaný etmez kani!
Karaya aktýr demek kimisinde marifet Býrakmaz, kusur bulup hiç bir nesnede iffet! Kim iyi kim kötüdür, karar verilir derhal! Ýnsanlarýn vicdaný ondan sorulur herhal!
Alýþýp da almamýþ olsak da kokusunu Gýybet þu insanlýðýn bozuyor dokusunu Öyle vahim durum ki insaný edip heder Hesaba çekilirken paya düþürür keder
Nasihatten hisseder olmamýþ kimi cahil Ortak eyleyiverir kusurlarýna dahil Fayda etmez dense de artýk kimseyi yerme Hayrýn dokunmuyorsa bari zarar da verme! Nefis azgýn bir binek üzerine binene Ebedi zindan eder gam düþürüp sinene
Ne elle ne de dille engel olamayýnca Sükût düþer sineye çare bulamayýnca
’Dinleyen konuþana ortaktýr’ der büyükler Gýybet eden vebali omuzlarýna yükler ’Hali sirayet eder yüz yüze bakýlanla El ele hem diz dize, oturup kalkýlanla’
Ýþte böyle bir durum karþýsýnda kalýnca Sine de isyan eder derinlere dalýnca ’Tez Maðfirete sarýl’ emri yükselir pesten ’Gaflet rayihasýyla Hakk ayrýlýr nefesten’
Oysa ÝNSAN-I KAMÝL insana verir huzur Dinledikçe sineye her dem düþürür sürur.
1 Mayýs 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.