umutları vardı özlemenin
Erkenden uyandý acý gözleri aglamaklýydý
Belki çaresiz umutlarý vardý özlemenin
Gidenlerin yokluklarý kor ateþti
giyinip sokaga çýktý kimseler yoktu sokakta
Akdeniz uykada gibiydi heybetliydi
gel diyordu ýslan sularýmda seviþ benle.
dükkanlar açýlmamýþtý daha
bir kadýn durakta bekliyordu
kimin nesiydi niçin sokaktaydý nereye gidiyordu
varmýydý umutlarý sýcak mýydý sevinçleri gecesinde
çogunluk evlerindeydi bu vakit
Bir askerler ve polisler uyanýk birde hastaneler
parklarda evsizlerde vardý tabi
kabirleri þehirlerin sessiz ve utangaç
nerlisin dedi yalnýzlýk
ýraklardan mýsýn köylümüsün
tanrýyla aran nasýl ‘namaz kýlarmýsýn ‘
yoksa aralardamýsýn
‘ solcumusun ,sagcýmýsýn,
korkagým dedi yaþama karþý
boyalý kadýnlara karþý
yalan dolan hayata karþý
onun için erkenden uyandý sokaga attý kendini
daha canhýraç gürültüleri yoktu þehrin
dükkanlar açýlmamýþtý daha
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdal şahiner - alanya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.