EVRÝLESÝM VAR
Elimde orakla yoncayý biçip
Testiden dikerek suyumu içip
Çamlarýn altýna gölgeye geçip
Rüzgârla göklerde savrulasým var
Yufkayý ’sulayýp’ biraz önceden
Pilavý üstüne serip inceden
Bir demet toplayýp açan goncadan
Sýrtüstü topraða devrilesim var
Davarý saðarken ‘’ýlkýda’’ kýzlar
Keçinin baþýný tutarken bizler
Sevgiliyi kesip uzaktan gözler
Sevdanýn harýnda kavrulasým var
Yamaçta gelirken kekliðin sesi
Duyulur taylarýn koþan nefesi
Kalbimi sýkarken göðüs kafesi
Gönlüme sarýlýp kývrýlasým var
Ayaðým buz gibi dereye sokup
Ýçimden dertleri kederi söküp
Toplayýp cümlesin çaylara döküp
Yükümden kurtulup sivrilesim var
Dallardan toplarken yabani yemiþ
Ses eder rüzgârla kurumuþ kamýþ
Çamurda ‘’aðnarken’’ onlarca kömüþ
Uzanýp yerlerde çevrilesim var
Bozkýrî baþýmda eserken yeller
Ne bilsin eskiyi görmeyen eller
Döker de hasreti acýyla diller
Yýllarca geriye evrilesim var
Adnan SÝVRÝ/BOZKIRÎ 30.04.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.