DEDİLER
Kaldý çaðdaþ eli bomboþ havada,
Çað atlayamadým yobaz dediler.
Kokuþmuþ balýðý yedi tavada,
Þiþman gördü beni, obez dediler.
Abtal olduðumu bildi uyanýk,
Çarptý gelen, giden yüreðim yanýk,
Yenilgilerime oldular tanýk,
Bundan adam olmaz, þaþmaz dediler.
Perdenin ardýna hep saklandýlar,
Yediler, içtiler tüm aklandýlar,
Suçlar belli oldu tam faklandýlar,
O bizden deðildir, salmaz dediler.
Memurlar iþini iyi bilirmiþ,
Ýtilip akýllý, dendi delirmiþ,
Vatan, millet diyen yola gelirmiþ,
Hortuma basmadan, geçmez dediler,
Eþlenmiþ birebir tipler fiþlenmiþ,
Dokunan diþlere iþten kiþlenmiþ,
Uyusun avanak tam piþ piþlenmiþ,
Þekli bozuk onun, tahmaz dediler.
Yüze kara eller sehven çalýnýr,
Çamurlu her taraf temiz kalýnýr,
Dursunî tok söyler herkes alýnýr,
Dokuz canlýdýr o, ölmez dediler.
04/09/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.