BU BENİM KARANLIĞIM
Ben bir baþka söylerim
Vicdaným bir baþka.
Ýkisini bir araya getiremedim hiç
Gelmedi uzaktakiler gönül kapýma
Vicdan girdi araya.
Þu anlýmýn yazýlarý yeniden yazýlsa
Annem yazmadý biliyorum, silinmez ki !
Çekeceðim elbet çekeceðim kadar.
Tanrýnýn yazdýklarý
Karadan daha kara.
Þimdi karanlýðýn en keskin noktasýndayým
Yanlýzlýðýn en acý yerinde.
Habire gecenin usta ellerinde
Bir hamur gibi yoðrulurum,
Yoðrulurum da ben bana sýðmam
Ben geceye sýðamam
Dolar taþarým.
Kaç hasret boðuldu gözlerimde,
Kaç sýla türküleri aðladý yüreðimde.
Sererim yüreðimin gözyaþlarýný
Kururmu bilemem
Sererim iþte gecelerime.
Ne kadar büyük sessizliðim
Savaþýmýn içindeyim
Hançer gibi kalemim, yaralýdýr þiirlerim,
Ben biçareyim.
Olmasa ya sana özlemim
Sana hasretim...
Ben bu sancýyý hiç çekermiyim.
Bir geceyi daha öldürdüm dostlar
Henüz yatýrmadým musalla taþýna
Birazdan gün ýþýr
Kazýlýr en derininden bir mezar
Güneþ bir suçlu gibi ortaya çýkar da
Bilmezmiyim hiç !
Benim karanlýðýma güneþ çýksa ne yazar.
Selma Akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.