Her aþk kendi masalýyla doðarmýþ öðrendim
Gece zifiri karanlýk, kocaman yalnýzlýk ayrýlýðýnda
Çalan müziðin sesi bile avutamaz dokunuþunun yalnýzlýðýný
Son sözler büker belini anlayamazsýn içindekini/leri
Daðarcýðýma düðümlenen sensiz hecelerin
Hýçkýrýk olmasý içten bile deðilken sessizleþiyorum
Sigaramý yudumluyor sonra kendi masalýma dönüyorum
Son KALIN hecelerini düþünüp inceden avunuyorum, “görüþeceðiz”...
Belki bir gün beyaz kulübede kar, fýrtýnada
Yanan þöminenin ýsýsýnda düþlere dalarým
Kim bilir yanýmda hayalin ya da senlerden bir demet
Belki beyaz inci giydiðin, büründüðün görüntün anýmda...
Bugünlerde meyilliyim, hüzün çiçeðimi oldum ne?
Ýçimde kopan umarsýz fýrtýnalar beni açýyor
Açýlýyorum papatyadan daha ince ve narin
Sonra kavþaðýn ne bahar olduðunu görüyorum ne de kýþ....
Son perde diyorum oynadýðým oyunun adýna
Baþkahramaný da sen baþrol oyuncusu da..
Alkýþlayanda sen alkýþlanan da
Romaný yazanda sen içini içinden koparan da sen...
Ve sonra diyorum ki:
“ Bir damla sudan nice mutluluklar çýkartan ben
Onun Sevdasýyla koskocaman denizde mutluluk arýyorum... “
Sonra Perde kapanýyor. Gerçeðe dönüyorum, kayboluyorum.........
Olgun Ersin KILIÇ
29.04.2008 01:50
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.