Kanatlanıyor
Kimi..
suçlarsan suçla,
bizzat kendi iç yüzüne
bakmayý unutma,
ruhun hilkati nedir sual et korkma,
akýl ve irade en büyük servettir anla
Yüreðindeki..
özlem neden çocuklara aðlýyor,
sevgiye,þefkate muhtaç çocuklar seni anýyor,
suskun çýðlýklar ruhuna, vicdanýna sessizce soruyor
Ne kadar..
sükut etsem de
sualler düðümleniyor zihnimde,
kalbim her an hissiyat esintisinde,
kanatlanýyor arzular hülyalarýn sahnesinde
Yeter ki...
akýl kararmasýn
gönül katýlaþmasýn,
vicdan hiç susmasýn
muhakeme etmek uzaklaþmasýn,
bilgi olmadan karar alýnmasýn,
zaaf kader sanýlmasýn
Aldýðýn...
her karar
þansa býrakýlmaz
þans talihte yer almaz,
akýl bilgisiz yapamaz
muhakeme etmeyen
zandan kurtulamaz
aþk hevaya kapý aralamaz
Sen..
aldandýkça
zan üzeresin,
inanmak bu deðildir bilesin,
okumak, anlamak, araþtýrmak,
tanýmak ve emin olmak içindir sual edesin
Ellerimi...
umutla göðe uzattým,
ben yaratana ne kadar yakýndým,
ne kadar ona kul olmak için hakkýyla çalýþtým
ve sonra mahcubiyet içinde sessizliðe kapandým..
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.