CÜMLEM/İZ

-Cümlem/iz-
...
Senli yalnýzlýklarýmý
es geçiyor gönlüm.

Ve,
biliyorumki, sevgiliye
hicretin çok az kaldý.

Hani bir kuþ konar eline
ansýzýn, telgrafýn telimi
desem, yoksa tellice kuþunun
lisanýyla müjdelenen
aþkýmýzmý desem.

Hayra yorulmasý gereken
en güzel cümleler bizim
içinmi kurulmalý, yoksa
biz ikimiz en güzel sözcüðün
içindemiyiz.

Bir cümle ne sensiz
ne de bensiz kurulmaz
bundan böyle deðilmi.

Her cümle bizimle kurulsun
o vakit.
Ýz býraksýn okuyanýna
sevdamýzdan yana.

Sevil Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: