Dertleri daðlara verseymiþ yaratan, Aðýr gelirmiþ, yýkýlýrlarmýþ, Uyutmak için kucaðýnda sallarken beni anam, Hangi aðýtlarý öðretmiþ ki? Benim kýzýl akþamlarý sevmem bundandýr, Senin daðlarýnda güneþler batarken, Hep seni düþünerek büyümüþüm… Aklýmda sen, dilimde o þarkýnýn sözleri, ’Çocuk oldum yaþamadým çocukça Gönlümce bir hayal bile kurmadým Rüzgar gibi geçti uçtu o yýllar Ýlk trendi giden, bense geç kaldým’
Cehennem gibi her yer, Duvarlar üzerime üzerime geliyor, Ben bende bittim, havamda deðilim, Elimde solmasaydý gökkuþaðýnýn renkleri, Karanlýk dünyayý sevdiðin renklere boyayacaktým, Ciðerim pas tuttu, boðazým kurudu, Dilimde bir adýn kaldý, Bir de adresine ulaþamayan, Hüzzam makamýndan þarkýlar…
Deðirmen misali hayatýn çarkýnda cebelleþirken Dönüp dururken kendi eksenimde, Öyle geç oldu ki geliþin, Adým bile bana yabancýyken, Þah damarýmdan daha yakýn geldin, Elimi dokunsam, saçlarýna deðecek…
Öyle diyordu bir þarkýda, Sözleri, nakaratlarý akýllýyý delirtir cinsten, ‘’döndüm döndüm durdum döndüm döndüm durdum ben sana döndüm durdum ben sana döndüm durdum senden kaçamadým daðlar aþamadým isyan ettim sana duyuramadým hýrçýn yeller gibi, coþkun seller gibi sana vurulmuþum deliler gibi’’
Hiç büyümeyecektim hiç, Çocuk kalsaydým, öper miydin ki? Sevdamý uçan kuþlarýn kanatlarýna taktým, Kurþunlarý alt edip, Reþko Tepesi’ni aþtýlar mý, Serpel Yaylasý’nda soluklanacaklar, Tembih ettim, seni upuzun saçlarýndan tanýyacaklar…
Aklýndaki soruyu dahi ezberlettin bana, ‘’ Kendin neden gelmedin, çok mu korktun? ‘’ ‘’ He caným ya, hem de nasýl korktum, haydi ellerimden tut’’ Diyecektim ki, korkunun ecele faydasý yok, Ama, elimden tuttuðunu düþünmek çok güzeldi…
Yollar çetin, daðlar puslu, Adým baþý barikatlar kurulu, Geçiþ üstünlüðü sendeyken, Menziline girdiðim anda indirirler, Yediremem kurþunlarý kendime, Orantýsýz güç varken,ben nasýl hizaya girerim? Bu þiirde de kimse aramasýn vezin, kafiye..
Ay’ý, Güneþ’i de elçi göndersem, Düþmanlarla yýldýzýmýz barýþmaz… Senin topraklarýnda kahpece bir ölüm, Benim için þereflerin en büyüðüdür, Bir kere sevdam büyük, Ölüm yanýnda nedir ki gülüm…
Bildiðin gibi deðil, Caným hiç tatlý deðil, Sen gittiðinden beridir, Tadým tuzum kaldý mý sanýyorsun? Söyle pusu atanlara anlayacaklarý dille, Bir mertlik yapsýnlar da, Asla sana dokunmasýnlar, Bu suçun vebali de günahý da benim, Sen yoksan, dünya benim olsa, Kýymeti harbiyesi yok…
Ah, þu an yanýnda olsaydým, Özlemle sarýlsaydým boynuna, Bakardým, yine bakardým, Hep bakardým, Olmadý sil baþtan, Bir daha, bir daha, O beni içten fetheden, Buðulu gözlerinle doyardým… Sonra da þu türküyü söylerdim sana, ’sevdana gönül verdim düþürdü beni dillere aþkýna yürek verdim savurdu beni dillere ne senle ne de sensiz söz geçmiyor bu yüreðe yar beni cano beni sakla beni ellerine sevemem senden baþka, gözüm arar gözlerini dil söyler yürek aðlar,yürek çeker özlemini kulaðýmdan sesini gözlerimden hayalini atamam ah atamam sen olmayýnca yapamam’
Bir elmanýn yarýsý derler ya, bütünüsün bende, En çok da kaybolan tebessümlerimiz ortak, Kimselere veremem ki,sevdaný nasýl böleyim? Lakin sonunda çürüyüp karýþmýyor mu her þey topraða?
Þimdi þu an, þu saniye fark ettim ki, Uzakken ne kadar da yakýnmýþýz meðer, Sen hep böyle kal, daima mesut, Ben rüzgarlarla gelirim sana, Hep gelirim, daima gelirim, Yanaklarýndan öperim…
Nemlendi gözlerin biliyorum, Kaldýramadýn, aðýr geldi yaðmur bulutlarý, Boþ ver aldýrma, güneþ yaðmurudur gelir, geçer, Sil gözyaþlarýný, kýyamam aðlamalarýna, Sen eskisi gibi tebessüm et, Hep böyle kal…
Biliyor musun, ya da hiç bilme, Nasýlsa bir þey deðiþmeyecek, Hem sonra bizler mevsim deðiliz ki, Söylememin son kez mahzuru olsun, Bana bir nefessin, içimde derin sessin, Kimsenin hiçbir þeyi deðilim, senden baþka, Bir baþkasý da olmasýn yanýmda, Saklayacak bir þeyim yok, Senden baþka saklanacak yerim yok…
Bak yine seni anlatýyor, Yine aðlatacak ikimizi de kör olasýca þarkýlar, ‘’bir baktým da sen gideli yýllar olmuþ umutlarým daðlarýn ardýnda bense kýrýk dökük ne ellerin deðer elime ne de yüzün yüzüme dönük kim bilir nerdesin kim bilir ne haldesin ‘’
Sýnýr ötesi harekâtlar da dahil, Mayýnlý bölgeleri geçtik mi, Gerisini düþünmeye takatim yetmiyor, Olur da iki ateþ arasýndan sað salim çýkamazsam, Cilo Daðý’nýn zirvesine meçhul Aþýklar Anýtý diksinler, Senin topraklarýnda özgürce ölmek, cennete eþ, Son kalan kuþlar yolu gösterirler, Ruhum sana eþlik eder, Mezarýma saçlarýný savurarak, Tebessümünle geldiðinde, Ben bu þarkýyý mýrýldanýr olacaðým, ‘’dalga dalga saçlarýný savur da gel yele karþý þu gönlümü sevindir gel ele karþý yollarýna baka baka harap oldum kederlendim tutunacak dalým sendin kýymetini bilemedim ‘’
Bilmem, öyle anlatýrlarmýþ eskiler, Yas tutanlar saçlarýný keserlermiþ, Sen sakýn kesme olur mu? Hýrçýn, deli dolu havalarda, Rüzgarlarýn ýslýðýyla, Bir gün mutlaka geleceðim, Saçýnýn her bir telini mesken edineceðim…
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 25-26-27 Nisan 2017, Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.