Hangi ara deðiþtin söyle.. Seviyorum dedin ne ara bitti sevgin.. Ne ara nefret doldu..gözlerin.. öldürürcesine bakar oldun bana.. Hic bir þeyin bile hatýrý kalmadý.. Ne hasta yataðýnýn baþýndaki o adamýn.. Acil kuyruklarýndaki parasýz hallerinin.. Söyle kim vardý .... Anan mý Baban mý .. Yoksa nefretle baktýðýn o adam mý..
Söyle kim tuttu elinden bir ilkbahar sabahýnda.. Ne bir ev ne yuvan vardý..nede sýcak bir aþ.. Diþimle geldik bugunlere týrnaðýmla... Ne cabuk ve ne cabuk .... Anladýn benim ne mal olduðumu....... Kurþun sektirir gibi beynimde o cümlen.. Defollll defolll deyiþin.. Peki Öyle olsun.. GÝDÝYORUM...GÝTTÝM.........
Herkes nefes aldýðýný görür ama nasýl yaþadýðýný, hayata nasýl tutunduðunu ve nasýl ayakta kaldýðýný bir sen bilirsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.