gözlerin Mezopotamya’dýr ana akar Dicle’ye damlar Fýrat’a topraðýmýn can damarlarýna çaðlar gürül gürül bir yaralý hozana yoldaþ olur gider çaðlar öncesine gezginler diyarýna ab’ý hayata diriliþe sevdaya sonra kanayýþýna kana bulanýþýna oyalý yazmanýn sevdaya kesmiþ topraklarýnda
gözlerin Mezopotamya’dýr ana ýraðýna düþse de koynundan ülke ülke bakar sevda sevda sarmalar esmer yanýk tenli bir coðrafyadýr her tohumun filizlendiði bereketli Mezopotamaya topraðý yürekleri günün güneþin umudun boy verdiði yürek sonra acýlarýn ilmek ilmek iþlendiði fidanlarýn boy boy devrildiði kana bulanan toprak
gözlerin Mezopotamya’dýr ana ben ise büyümeyen çocuðun göðsüne al büyüt umudunu ana topraðýna devrilip boy veren umudun her kavgada sana koþan baþýný bir taþa koyarken dizlerine kapanýp usulca aðlayan parmaklarýn mý geziniyor saç diplerim de yaðmur damlalarý mý dökülüyor tenime
kapatma gözlerini ana gözlerin Mezopotamya’dýr bizi sevdaya çaðýrýr...z.z.i.
Sosyal Medyada Paylaşın:
AŞK-I ŞEMS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.