Kýrmýzý pabuçlarým
Ayýcýklý tokalarým olmadý
Ceplerim paracýklarla
Avuçlarým þekerlerle, çikolatalarla dolmadý
Çiçekli fistanlý, inci boncuklu elbiseler giymedim
Cicilerim, bicilerim olmadý ki hiç.
Ana kokusu, baba þefkati göremedim
Doya doya yüzlerini, ellerini öpemedim
Saçlarým okþanmadý, yanaðým sevilmedi
Bir kenara itip itip düþürdüler
Dünyaya, hayata ve insanlara küstürdüler
Çocuk gülüþlerim olmadý ki hiç.
Beni ne sinemalara ne lunaparklara götürdüler
Ne salýncaklara ne çarpýþan arabalara bindirdiler
Kýz çocuðuyum diye hor gördüler, okullara göndermediler
Elime bir dondurma bile alýp vermediler
Pembe düþlerim olmadý ki hiç
Bayramlarým olsun.