Fakir insanlarýn duygularý çok zengindir,diyenlerdenim
Orak nasýl biçerse ve sonrasýnda tomurcuklanýrsa baþak
Çoklar tekleri yutar,tekler yine çoðalýr umutla
Çaresizlik yoktur arayan varsa,
Umudunu bitirdiðin yerde ellerini býrakma
Yeter ki sev bastýðýn taþý,topraðý
Ve dik durduðun sürece korksunlar!
Güneþ,gün,gece,ay,çiçekler,yýldýzlar hepimizin,
Ýnsanoðlunun "en çok"larý "en az"larý,
"En" "en"leri yine kendi içimizde yarattýklarýmýz deðil mi..?
Foça’da býraktým içimdeki tüm "en"leri
Ama biliyorum ki özlediðimde hatýrlamak için hepsi nümayiþe geçecek
Gidip büyük denize sakladýðým karanlýðýn yalamýþ anýlarýný
Ve zaman zaman yaptýðým bu ziyaretlerim bu yüzden
Önce Foça sonra büyük denizin karanlýðý
Týpký maskeli yüzler gibi orada
Bu sadece benim duyabileceðim geçmiþten sesler
Gençliðimin týkýrtýlarý ve denizin sesi
Kim bilir benim gibi daha kaç kiþi gömmüþtür
"En çok" ben ya da "en en çok" ben diyenleri duyar gibiyim
Çocukluðumuzu,gençliðimizde hatýrladýðýmýzda güleriz
Gençliðimizi orta yaþlara geldiðimizde,derin bir ahh çekeriz...
Tek dayanamadýðýmýz yaþadýðýmýz acýlarý,hatalarý,
Çocuðumuzda kabullenemeyip,yaþamda onlarý hep þüpheci yetiþtiririz
Sevilmeyi doðurur,sevmeyi tanýtmadan ÖLDÜRÜRÜZ!
Ayþe Yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.