Boynun bükük bir halde kanlý karanfil aðlar Uðramýþ yüreðine yâr’ýn öldü haberi Yüz asmýþ yapraklarý baðrýný hasret daðlar Toprak aldý mý vermez asla bilesin geri
Hamd olsun dert verene sevda dermansýz yara Leyla de düþ çöllere kumlarda beni ara Gam,hicran içe dolar gönlüm düþünce dara Topraktan gelenlerin topraktýr yine yeri
Yorgun düþler gizlenir sahipsiz bir romana Mazi tozdan ibaret sözlerde binbir mana Hüzün gemisi yürür kýyýsýz bir limana Þairi mezar sarar ayrýlýr etten deri.
Vuslâtý kelam
Usta incisi
Bilmez gibisin gönül goncagülün rengini Canhýraþ ömür boyu arar durur dengini Bulamadan kaybeder hayat ile cengini Sevdanýn geleneði buymuþ öteden beri... Mehmet Ziya Dinç (Teþekkürler)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vuslatı kelâm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.