Çiçek ve Ben

Uludað’a çok yakýþmýþ mor çiçek,
Yüreði sevdalý baþ’a benzemiþ.
Garip çoban olup, derdim bir göcek,
Sevgileri taþan, döþe benzemiþ.

Aþk temreni; yüreðimi deþtiðim,
Depreþtirip,yarasýný açtýðým,
Koklayýp ta yanlarýndan geçtiðim,
Yârinden ayrýlan eþ’e benzemiþ.

Kardelenler çiðdemlere seslenir
Aðlayýp avunup kirpik ýslanýr
Dertli, dertli didelere yaslanýr
Vuslata ulaþan kaþa benzemiþ

Dalgýnsýn; saçýný vermiþ yellere
Sevdaný sunarsýn sarý güllere
Yol kývrýlýr gider uzak illere
Düþlerde gördüðüm Huþ’a benzemiþ

Çið tanesi yurt eylemiþ dalýný,
Kelebekler koklar geçer balýný,
Sen anlarsýn yalnýz bülbül dilini,
Ses veriþin garip kuþa benzemiþ.

Aþýk kul Macit im, aðlar yürekten
Ýstesem de çýkarmý ki dilekten?
Hayallerim hep eledim elekten,
Eyvah devran geçmiþ,kýþa benzemiþ,

FAZLI MACÝT
BURSA


Sosyal Medyada Paylaşın: