artýk sönme de; onmaz dediðin tüm yaralar akýþýna býrakmaktý, verilecek en doðru karar gönlümdün, vurgundu yüreðim,en ince yerinden lakin, varýlmýyor ki yanýna, kibirden kulelerin var ..... de ki; çöle dönmüþ gönüllere bir katre nefes gerek deðil mi ki; insanýn ruh dünyasý bahar iklimine teþne gözden yürüyen bir damla, aþkýn terennümü demek sonsuza ayarlý sesle nefeslen, kalp boðulmasýn hüzne ..... yaðmurum yüreðimde , ipinceden bir serpinti sanki birbirini kovalýyor, kara kapkara bulutlar boðuldum hüzün girdabýnda, böyle yaþamak ne ki? kalakaldým; umutsuz baharýmda, yitip gider umutlar ..... yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.