gülerek duvara þarký söyleyenlerden deðil ortak olmak için kendini zorlamýyor bile kalabalýklar arasýnda bir birine dikkat eden yok yönlerini keskinleþtirmiþ evler ve sabit çizgiler üzülmeyecekler adaletini tartýþýrken dünyanýn
bense kendi etrafýmda dönüp kaçýyorum yüreðime kalýntýlar sesime iþtirak etmeseler bile uyuþuyoruz kuþlarla sýrýlsýklam yaðmur neredeler ne zaman gelecekler bilmiyorum
bu güzel yeþil tada kasvet karýþtýran bulutlarýn aðlamasýndan sýkýldým artýk yana yakýla bizi arayan güneþli saatlerin kuyulardan serinlik istediðini seziyor seviniyorum
her þeyi olduðu gibi kabul ediyor göz göze salýncaklar göz göze koþuyoruz yorulanlar için kaygýsýz bekleme odasý sevginin önü o kadar geniþ ve nedensiz inanýyorlar ki aðlamaya deðmez diyor kuruyan dudaklarýn þaþkýnlýðý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.