Ayrılık verme
Ayrýlýk verme
Gözleri ahudur,kaþlarý keman
Ölüm ver Allahým ayrýlýk verme
Görmedim yüzünü,bir hayli zaman
Ölüm ver Allahým ayrýlýk verme.
Hiçran ateþine atýp sýnama
Darýlma,gücenme,kýzma,kýnama
Kavuþtur Allahým nazlý sunama
Ölüm ver Allahým ayrýlýk verme.
Dünyanýn kahrýna güler geçerim
Yâr eliyle zehir sunsa içerim
Ben derdimi baþka kime açarým
Ölüm ver Allahým ayrýlýk verme.
Artar eksilmiyor gamým,kederim
Umutsuz,çaresiz kaldým hederim
Deðiþtir Allahým buysa kaderim
Ölüm ver Allahým ayrýlýk verme.
Ayrýlýk ölümden daha da beter
Can dayanmaz buna eriyip biter
Baðýmda,bahçemde baykuþlar öter
Ölüm ver Allahým ayrýlýk verme.
Muzafferim çilem bir deðil bindir
Þu kýsa ömrümü içime sindir
Gözlerimden akan yaþlarý dindir
Ölüm ver Allahým ayrýlýk verme.
Muzaffer Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.