DUY BENİ ALLAH IM
Bir sabah vakti içime iþleyen sabah ezaný , gözümde canlandýrýyor tüm hakikati..
Sizlasa da bir tarafým onca yaptýðým hataya sebebiyet verdiðim üzüntülere ve kýrýp tekrar toparlayamayacagim kalpler beliriyor karþýmda..
Kaçmak istesem kacamiyorum gözlerimi kapatýyorum yine o görüntü acsam yine o görüntü..
Yorgani daha fazla örtüp kurtulacagimi sanýyorum birazda olsa..
Kendimi kandirislarim , avunuslarim yüzüme bir bir vurulurmuscasina uykuma ambargo uygulanýyor sabahýn en çýkmaz vaktinde..
Bir yandan nefsimi sorgularken bir yandan savaþ veriyorum þeytanla..
Baþ kaldiramadigim , ensemden indiremedigim þeytana dualar kalkan olsa da yetmiyor dua ederken bile bazen..
Aklýmdan çýkmýyor benim kendimden bile beklemedigim ama yaptýklarým..
Engel olamýyoruz ya hani bazen özeniyoruz daha fazla daha fazla istiyoruz, yarýný dusunmeyip geliþi güzel yasiyoruz, bunlarýn oluþturduðu birikmisligi uzerimden bir türlü atamýyorum..
Nefsime güç ver , gözüme fer ver , kalbime kendimi ver Allahým..
Benim olan benliði kaybettim..
Þaþtým yolundan, içimdeki ses hep fisildasa da susturdum ben olmadým..
Kendimle konuþtum derman olmadým..
Sen duy beni Allahým..
Ýþiten gören dualarý dergah i izzetinde kabul eden sensin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.