Gözlerinde geçen zamaný yaktým Canýmda can verdim koptum da geldim Yaralý bir yaným yoluna serdim.
Merak etme güzelim ben ne acýlar gördüm Kesip doðradýkça kanayan Akla zincir vuran kapanmaz yaralar ördüm Ruhumun bahçesi gönlümün gülü Soldu rengim Kanayan yaram, ince sizim Bak sevginle bitiyorum Kýrlarda açan gülüm Sana emanet iki gözüm.
Yanarým içten içe zamaný aþar cengim Beni ben gibi sevendir dengim Çok yaþlandým zaman durdu ben yoruldum Ey þiir gözlüm Ölen ben Öldüren sen.
Nice acýlara þahit topladýðým can kýrýklarý içimi acýtan hayalleri düþleri çoktan bitirdim Unutma hasret gülüm Önce hayaller ölür sonra gerçekler...
Þiir_yaralý_34/Avusturya/20042017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan Yarali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.