Varlýðýnda yaþam bulmuþtum, Uzak duruþun yeniden bir kez daha Yýktý. Bunun adý kaderden baþkasý deðil, Seni ýraklardan severken Mutluydum. Kaderin bir oyunu olduðunu, Senin soðukluðunda bir kez daha Anladým. Bilemedim nerede yanlýþ yaptým, Ben susarken daha mutluydum. Sevdiðimi itiraf ettim inan caným Piþmaným. Biliyormusun artýk ben geceye de, Gündüze de küskünüm. Kalbinin dolu olup baþkasý için Attýðýný hesaba katmadan, Otuz yýllýk sýrrýmý söyledim Ýnan piþmaným sevdiðim. Þimdi yokluðuna yeniden Severek gizlice alýþmak var. Bitap bedende yorgun beyinde Þimdi seni yokluðunda bile seviyorum Yeter ki sen kalbinle mutlu ol.
Rcp.Kahvecioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
R.KAHVECİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.