Dalgayý denizde, Aþký ateþte arar insan. Gözyaþlarýný akýta akýta, Kendi kaybolur derinlerde. Paramparça olmuþ yüreðine, Söz geçiremez insan. Mantýðý ve kalbi arasýnda , Gel git yaþada da, Seçim bile yapamaz insan. Kendi dünyasýnda kaybolur. Gökyüzünde yýldýzý, Hayatýnda güzeli arar insan, Haberi yok ki aslýnda , Iþýltýsý geçen her þey bir gün söner. Sevgiyle bir çiçeði büyütür gibi Emek verir,özenir insan. Sevdiklerim hep yanýmda der, Yarýn olacak der yine insan. Her geçen gün , Ömründen azalýr , Bir bakmýþsýn ki, Veda bile.edemeden, Artýk yoktur kimse, Ve yalnýz kalmýþtýr yine insan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Büşra Öztaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.