hani özlersin ya özlersin boðazýn düðümlenir göðsüne bir yumru iner ya uzaklarda bir yerlerde onu ararsýn ama yüreðinin içindedir o o aðrýya sebep olan o aðrýnýn baþ kahramaný o ufacýk kalbinin içinde müthiþ bir acýya sebeptir
sonra sen figüran olursun yaþamak için hayalini kurduðun filmde ve yaþamak ölüm kadar yakýndýr sana sen ölümü düþler gibi özlersin onu bir depremin enkazýnda kalýrcasýna bir saðnak yaðmurun altýnda boðulurcasýna ýslanýrsýn ve tek baþýnasýndýr tek baþýna iki kiþilik ýslanýrsýn iki kiþilik acý çekersin ve iki kiþilik yaþarsýn ama tek baþýna özlersin onu tek baþýna beklersin
ve bir istasyon yalnýzlýðýnda gelecek ilk treni beklersin alýp baþýný gitmek istersin en uzaða en uzaða kimsenin olmadýðý yere ama onuda götürürsün aklýnda, yüreðinde, benliðinde baktýðýn her yerde nefes aldýðýn her solukta o vardýr
hani özlersin ya bir nefesinde odur bilirsin onu nefesini içine çeker gibi özlersin
ibrahim dalkýlýç
18/04/2017 22:02 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.