KUYULAR VE KUYTULAR !

bakýþlarým uzaklara dalýp kalýnca
özlem yaðmurlarý
damla damla gözlerimden yaðýnca
elim gider hemen sol yanýma...

kimse görmesin diye içimdeki seni
sessizdir içimi kanatan çýðlýklarým
bir damla göz yaþýma kaç sessiz haykýrýþ sýðdýrdým
kimse duymasýn bilmesin diye
attým hep kendimi kapkaranlýk, ýssýz kuytularýma...

yüreðim bir girdapta çekiliyor dehlizlere
çaresizlik esir aldýkça; beni, seni senli bizi
hasretin yaktýkça; kalbimi
sana getirsin diye beni
olsaydý deniz; atardým kendimi bilinmeze yýlana bile sarýlýrdým...

çöl misali yüreðim
hasretim çölde su gibi sana
sýra sýra gözümde canlanýyor vahalar
ellerimle eþiyorum kumlarý
içimin harý, sönsün diye...

bir serap olmasýn
çaresizlikten; gördüðüm
gök mavisi suyla dolu, bir kuyu buldum
attým kendime hemen kör bir düðüm
bir yudum su, bir hayat, tek seninle var olsun
ömrüm seninle, istiyorum son bulsun

özleminle cehennem narýnda, sanki; yanmaktayým
söndürür mü bilmem ama; kanmalýyým
kuyularýmdaki buz gibi sulara saldým yine kendimi
soðuk, engin, derin, ýssýz kuytulardaki kuyularýma
sensizlik çok koydu bana özlem girdabýna düþtüm
Senli vuslat arýyorum sevgili içimin kuyularý ve kuytularýnda ...




18 NÝSAN 2017
M E L E K
Sosyal Medyada Paylaşın: