Ayşe nur
Günler aylar derken yýllar tükettik
Ayþe nur inadý býrak ben masumun
Kaç kýþ kaç yaz mevsimler sýralandý
Cami parkýnýn içindeki aðaçlar kurudu
Kýyýda sýrýtýp duran tek yeþillik benim
Ayþenur inadý býrak selamsýz geçme
O gün bu gün kremalý dondurma yasaðým
Nizamiye boylarýnda gezintileri unutma
Ayþe nur inadý býrak ben masumum
Yeni mekanlar açýlmýþ hepsi sensiz
Ýlk açýlýþlara gebe þehrin caddeleri bak
Ayþe nur el alemi býrak birazda bana bak
Ayný yollar tozuyor yüzümüz gelip geçtikçe
Ayni gözler dolaþýyor üstümüzde unutma,
Bakýyorum da yeni aþýklar kayar pistimizde
Ayþe nur inadý býrak bir biz eksiðiz bize
Saldýðýn haberler boþ getiremezsin beni dize
Sen beni hangi yaðmurda ýslattýn bilmezsin
Kaç bina kaç cadde kaç sokak deðiþtirdik
Döndü dolaþtý yollar getirdi bizi bize bak
Ayþe nur inadý býrak ben masumum
Tek damla tek gölge düþmedi üstümüze
Ayþenur kaç kez adýný çektim ben temize
Kimse görmedi kimse duymadý bir dize
Ayþe nur þu saçmalýðý ne olursun artýk býrak
Býrakta gün ýþýðý vursun bu karanlýk yüze
Ekmek hatýrý suyun azizliði var yüreðimizde
Ayþe nur ben sana hiç eðri durmadým düzde
Bütün cetveller pergeller senin çantanda
Sen ölçtün sen biçtin kanunu yalnýz sende
Kaç doðru kaç yanlýþý götürür hadi söyle
Mizanda olsam aðýr gelirim ben senden
Ayþe nur inadý býrak ruhum hep iþkencede
Ben hiç öç almadým bütün yaralar bende
Haydi son kez doðrul ayna tut penceremde
Ayþe nur ben neyim bak gör söyle, sence
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.