Seninle ayrý þehirlerin insanýydýk ikimiz Ayrý yerlerden gelen iki vagon gibiydik belkide Þimdi ayný hayatýn içinde birbirine yabancý iki insan Ve ayrý istikametlerde yol alýr olduk Kenetleyemedik sevda yolunda ellerimizi Oysa býrakmamacasýna sýkýca tutardým ben ellerini Bir elmayý paylaþmanýn mutluluðu var hâlâ içimde biryerlerde Ve birazda geçmeyen burukluðu kaldý bugünlerde Sahi çocuklar gibi ýsýra ýsýra bitirmiþtik seninle Bardakta haþlanmýþ mýsýr severdin sen birde Bir bardaða iki kaþýk sallardýk o günlerde Bugünlerdeyse dokunuyor herþey senden sonra Bazen kalem kâðýda dokunuyor öylece Sonrasýnda o dokunuþ þiir diye okunuyor Bazende ince bir sýzý yüreðime Yüzümde beliren çizgilerde ruhuma dokunuyor O ince sýzýda ve çizgilerdeyse Hüzünlü bir þiir gibi senin adýn okunuyor Güray Gökkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
gokkaya.guray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.