Mustii Yaman
Yâr-u Yâre
Mustii Yaman

Yâr-u Yâre


Herşeyi görüyorum şimdi,
Anadan ürüyan, çırıl çıplak.
Kara çarşali onca hissimi,
Yine o güzel ortaya koyacak.

Elim,boğazına sarılmıs günlerimin.
Uzağına gitmiş ayaklarım,sevdiğimin.
Yârdan bi haber yüreğim,
Yollanı da unutmuş tüm ümitlerin.

Kapamış gönlünü,kilitlemis kapıları.
Sıralamış  yar kokulu mısraları.
Dökerken gözünden kanlı yaşları,
Yâr çıkagelmiş,çatmış kaşlarını.

Eşi emsali yok bu gelişin,
Gelişinden belli bu son gidişin,
Sakın ha unutmayasın,
Aralıktır kapısı sana yüreğimin.

Yâr oldun bana,yâre oldun.
Seydunama pare oldun.
Şu gönlüme ferman,
Yarınıma hükümran oldun .

Şimdi gidersen gönülden öteye.
Gam bile tutamaz gönül,
Döner günden güne deliye.
Senli onca düş varken,
Söyle yâr!Bu gidiş niye?
Mustii YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.