Duy feryadımı

Sayfalara sýðmaz oldu dertlerim
Bilmem hangi kelimelerle dökeyim.
Bir tebessüme hasret yüzüm,nasýl güleyim
Çaresizce, yoluna bakýp bana gelecek adýmlarýný hayal ediyorum .

Geçmiyor zaman sensiz,tutsak kaldým bir bilinmezde
Ölüm gibi üzerime çöktü karanlýk.
Ruhuma kadar iliþti sýzýn,dile getiremiyorum
Bu sessizlik artýk beni korkutuyor.

Duy feryadýmý Tanrým,çürüyorum bu hasretle
Daða-taþa,tüm insanlara haykýrýyorum bu acýyý
Haykýrýþlarým duyulmuyor,sesim de kimsesiz kaldý
Ölsem de kurtulsam diyorum,buna gücüm yetmiyor

Bahar gelmiþ coðrafyama ama ben güz yapraklarý gibi sararýp durdum
Çekilir mi bu dert, biter mi hiç þilep yaramdan
Ömrümden son takvim yapraðý da düþtü düþecek
Yitirdim umutlarýmý,bir umudum sendin.

Ey ömrümün yangýn yeri,sevdamýn kor ateþi,
Ben seni sevmekten vazgeçmedim,bana uçurum olsa da gözlerin.
Sen beni sevmemeye dur,ben sevdan için
Ölümü koynuma alýp,hayatýma derin bir çizik atacaðým.

Mehtap
Sosyal Medyada Paylaşın: