Bilyelerim ve zaman

Dönüp bir baktým geriye.
Dün vardým bugün yokum.
Hayat nedir bizim için?
Koca deryada minik bir kum.

Gün oldu günüm yýl oldu.
Gün oldu yýlým gün oldu.
Zaman sildi dostlarý hep.
Anýlarla uçtu kayboldu.

Saat 12 yi çoktan geçti.
Uyumadým bu gece ben.
Kapatamadým bir türlü nedense.
Gözlerim uykusuzluðu seçti.

Þöyle bir dolaþýp baktým.
Oðlum, uykudasýn mýþýl mýþýl.
Baþucunda bilyelerin,
Rengârenk, ýþýl ýþýl.

Avuç dolusu ,þýngýr þýngýr.
Biri sarý öteki kýrmýzý.
Küçükken uzanamadýðým
Daldaki kiraz sanki.

Bak biri de bembeyaz,
Aynen pamuk þeker gibi,
Aceleyle koparýr yerdik ya.

Bir diðeri de sarý,
Yine gittim eskiye.
Dersimiz ‘resim’di
Güneþi bu renk çizerdim ya.

Þu yeþillere ne demeli?
Korkardý benden çekirgeler.
Yakalayamazdýk bir türlü.
Anýlar dillendi her renkte.
Maziye bir kapý araladý bilyeler.
Þýngýr þýngýr,ýþýl ýþýl.

Býrakýyorum baþucuna,
Uyu sen güzelim.
Bizden geçti artýk
Bilyeler sende kalsýn.
Dua et gözlerime
Artýk uykuya dalsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: