Mektubunu okudum aktý durdu gözlerim
Özlem’in içerime kan ile doldum oðul
Tüm mecalim tükendi tutmaz oldu dizlerim
Dört duvar arasýna týkandým kaldým oðul
Halimi hatýrýmý sormuþsun dize dize
Ne zaman döneceksin diye gelirsin bize
Hasret kokan kelamýn inan har geldi öze
Yazdýðýn satýrlarda baðrýmý deldim oðul
Kapalý þu mekânda iki saat hava var
Sabah akþam sayýmla kapanýr tüm kapýlar
Çekilince sürgüler ruh bedene olur dar
Coplarýn gölgesinde uykular böldüm oðul
Mahkümün olmaz keyfi kahkahasý neþesi
Kederle yanar durur çiðerinin köþesi
Bu mahpusluk bana bil kötü yazý aþýsý
Ýçimi hücrelere taþlara çaldým oðul
Ayaðým purangalý kelepçeli ellerim
Fikirler karanlýkta kement yemiþ dillerim
Güneþ uðramaz burya hastalýklý hallerim
Rütübetli yatakta çileyle soldum oðul
Geçmiþin izlerini irdelerim durmadan
Aklýmda kaç ton soru bir kanýya varmadan
Vakit boldur diyerek pek zihnimi yormadan
Ruhumu onulmaza hederlik saldým oðul
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.