VAZİYET

Bu hayatýn yükü büktü belimi,
Uzattým hiç kimse tutmaz elimi,
Felek lal eyledi benim dilimi,
Bak saçým sakalým bembeyaz oldu!

Ne diyeyim ne söyleyim feleðe,
Aldý ceketimi kaldým yeleðe,
Dert vurdukça döndü baðrým eleðe,
Baharda bahçemin gülleri soldu!

Kara bahtým kem talihim gülmedi,
Kederli halimi kimse bilmedi,
Çabaladým elden bir þey gelmedi,
Herkes eðlenirken ben de dert boldu!

Boþuna meyletme yalan dünyaya,
Kimi uçar gider kimisi yaya,
Derdimi dökecem feleðe güya,
Gönlüme daha çok hüzün dert doldu!

Dertli olan böyle derdini yazar,
Güç kendine yeter kendine kýzar,
Ömür tükeniyor bak azar azar,
Hayat sona gelmiþ tükenen yoldu!


ERDEMLÝ- 02 Kasým 2016-Salý
Cafer AKSAY

Sosyal Medyada Paylaşın: