Yanacaksın İçimde ...

YANACAKSIN ÝÇÝMDE...

Tanýmadý sokaklar,geceden kalan beni.
Baþ çevirdi tan vakti,kaldýrým gelme dedi.
Ýmzaný attýn artýk,kalem kýrdý kararlar.
Kirpiðine asýlsýn,benden kalan duygular...

Kadehler ona söyle,bu gece yandý kalbim.
Sabahýn olmayayým,karanlýkta öleyim.
Gecenin matemini,hüzünle yola serdim.
Buz gibi yalnýzlýðýn,koynunda kalan bendim...

Kaybolan sokaðýnda,ben sarhoþun biriyim.
Dinlemiyor bu gönül,duygunun esiriyim.
Dudaða deðen kadeh,þimdi senin dudaðýn.
Öpüyor öpüyorum,karasevdam dediðin...

Emiyor sanki meyi,memede çocuk gibi.
Büyüttüðün kahýrlar,saksýda çicek gibi.
Dökülsün gözlerine,duvara dileklerin.
Baþka bir dünyan olsun,kalbime ektiklerin...

Tenimde sen kokuyor,meyhane masalarý.
Okþuyor soðuk eli,dildeki þarkýlarý.
Sen gibi olmasada,sarýyor karanlýklar.
Yýldýzlarýn altýnda hasretin gölge yapar...

Ölümün soðukluðu,eritmez kalpte seni.
Anlamaz ki sabahlar,gecede öpüleni.
Bitmeyen volkan gibi,akayým gözlerinde.
Seni yürek hapsetti,yanacaksýn içinde...

Hilmi Arsoy - Tekirdað 14.04.2017

Sosyal Medyada Paylaşın: