SAVRULUŞUN ADI KİBELE

Bir savruluþtur gönlüm,
Adýmlarda SAVRULUÞ..
Yürüdükçe haykýrýþ,
Gönüllerde SAVRULUÞ..
Sevgilerde HAYKIRIÞ,

Bir savruluþ kapýmý çalar, rüzgarýn efendisi uðrar
Ve getirmiþtir hüzünleri kapýma..
Ben ne etmiþim böyle!

Dünyanýn yedi kat altýna uðramýþ yolum..

Uzayla dünya arasý, sonsuzla yaþam arasý

YAÞAM sevgiye tutsak olmak mýdýr !
YAÞAM bedenindeki izleri üstlenmekmidir !
Aldýðýn her nefesi, sorgularcasýna düþünmekmidir!
Ve kendini yitik bir limana öylece býrakmak olmuþtur,
TEK YAPABÝLDÝÐÝN!

Ve yine SAVRULUÞTUR ADRESÝ!
Geminin dümenini tutamaz ellerin.
Demiþtim ya!
Tutsaðý olmuþsundur herþeyin.
Oysa SEVMEK DÜNYANIN EN BÜYÜK Hazinelerinden
deðerlidir.
Sevmek ölmeden önce;
gözlerden kalbe yapýlan bir yolculuktur.
Ardýnda býrakýlan izidir.

Savrulmak sana yakýþmýyor KÝBELE.
Neden üstlendin sorsam sana !
Bir soru daha..

Belkide yorulmayý çok sevdim..
Sevilir mi!
Belkide gözyaþýný sevdim !
Sevilir mi!

Ben kendimden baþka her þeyi sevdim..
Ve kendimi sevseydim eðer,
Gerçek sevginin kimliði çözülürdü o zaman.
Sorgusuz sualsiz...

SEVMEK BENDEN SANA UZANSIN..
BENDEN GEÇER VE SANA UÐRAR..
TÜM DÜNYAYI TURLASAM YÝNE HÜZÜNDÜR ADIM..

Kibeleden sibele.




05.06.2011 04.15


Sosyal Medyada Paylaşın: