MUTLULUK ADIMI
Ey kara gözlü,
Esmer güzeli!...
Ömrümün mevsiminde;
Ýkinci baharým mýsýn?
Söyle bana, masum yüzlü,
Sen, neyimsin benim?
Nisan yaðmurusun, belki iklimde
Yüreðime yaðýp, geçtin ýslatýp…
Hiç yokken varlýðýn inan aklýmda
Bir sevda yaþattýn, bana týpatýp…
Kimi gün efkârdan, hep elemdeyim
Kimi gün düþlerle, bir âlemdeyim
Kimi gün dilde söz, bak kalemdeyim;
Aþk-ý ilan edip, cümle kurarým…
Ne rüzgâr getirir, bana kokunu
Ne þu deli gönül, çeker yükünü
Aþk tanýmaz, uzak ile yakýný
Her gün sol yanýmda, seni ararým
Hayallerim yine, bir hüsran olur
Ümidin yerini, hüzünler alýr
Ellerimden, kimse tutmaz, boþ kalýr
Sen yoksan, ben sensiz; kimi sararým
Sanki sevmek bir suç, seven yalancý
Bitiyor insanýn, aþka inancý
Her þey eksik, yarým, her þey yabancý
Sevginden yoksunsam, neye yararým
Hasretini koydum, içimden çýkmaz
Özler durur gönül her dem, bir bilsen
Vuslat için, engelleri, hiç yýkmaz
Bekletme çaresiz, ah! Bana gelsen
Ey kara gözlü
Esmer güzeli!
Hayatýmýn özeli
Neden korkuyorsun bu kadar?
Sevmek cesaret ister
At korkuyu! Kalbini sesini dinle
Mutluluða adým atarken seninle…
13. 04. 2017
( þiir’in þairi ben olmakla beraber, tarzý “harmanlama” þiiri olup, patenti; Sadýk Daðdeviren’e aittir.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.