OKUYAN OĞLAN

OKUYAN OÐLAN
 
Heyyyy!
Sen!
Ailenin okuyan tek oðlu.
Sözüm sana!
Sen okuyasýn diye;
Uðruna saçlarýn süpürge edildiðini,
Unutma!
Aile maiþetinden hep tasarrufa gidildiðini,
Unutma!
 
Hatýrlar mýsýn?
Gözyaþý akýtmýþtý ablan.
Kýrmýzý bir fistan istemiþti,
Alýnamamýþtý.
Ergen bir kýzýn hayali,
Feda edilmiþti okul harçlýðýna.
 
Kardeþler arasýnda el deðiþtiren giysilerin,
Makaslanarak küçültüldüðünü.
Yýrtýklara yama,
Söküklere dikiþ atýldýðýný,
Bir çift ayakkabý ile
iki kardeþin
Münavebe ile idare ettiðini unutma.

Sofraya bir ekmeðin hep eksik konulduðunu,
Eve çay, þeker alýnamadýðýný,
Horantanýn sofradan hep doymadan kalktýðýný,
Asla unutma!...
 
Sakýn unutma!
Evlatlarýndan yalnýz bir tanesini okutabildiklerini.
En iyi okullar olmasa da gittiklerin,
Büyük fedakarlýklarýn sonucuydu bunlar.
 
Bu gün sýra sende.
Ertelenmiþ,
Karþýlanamamýþ sürüyle ihtiyaç var.
Yýllarýn birikintisi,
Seni bekler hepsi.
Þimdi paralý, pullusun.
Gör onlarý!
 
Olsa da eþin ve çocuklarýn,
Çekirdek bir aile deðilsin;
Bakamam herkese diyemezsin.
Sýrtýndaki yük aðýr,
Sorumluluðun büyük.

Unutamazsýn;
Senin için yapýlan bunca fedakârlýklarý,
Çekilen onca çileleri,
Yokluklarý ve yoksulluklarý unutamazsýn.
Bölüþmek zorundasýn artýk,
Sofrandaki bir somun ekmeði.

Eþine ve çocuklarýna,
Ne þartlarda okutulduðunu,
Bu eserin arkasýndaki çileleri
Anlatmak zorundasýn,
Kafalarýna vura vura…
 
Ancak böyle helal eder hakkýný
Fedakâr anne,
Fedakâr baba ve kardeþler.
Böyle huzur bulursun ancak.
Sýrtýný dönmek yok!
Bana necilik yok!
Yok… yok… yok!
 
Ömer Adar-2017 Mersin

Sosyal Medyada Paylaşın: