NEREDE KALMIŞ
Þöyle dönüp baktým geriye doðru,
Gönlümün maziden muradý kalmýþ.
Ömrün çoðu çile, baðrýmda aðrý,
Sevincim huzurum yarýda kalmýþ.
Geçim bizi etmiþ kendine köle,
Nedir garazýn felek sen söyle,
Nasip kurumuþ ummana beþ kala,
Gemimiz oturmuþ karada kalmýþ.
Boþamýydý çilem boþamý çabam,
Vardým doðduðum yere sönmüþ sobam,
Sordum dostlara nerde anam babam,
Öðrendim ki tavuk derede kalmýþ.
Çýktým sokaða herkeste ayrý süs,
Millet yarýþta birbirleriyle küs,
Ne yazýk girmiþ nifak denen virüs,
O eski dostluklar nerede kalmýþ.
Ne küçük var, ne büyüðe saygýmýz,
Vah ki vah! kalmamýþ ahir kaygýmýz,
Yok olup gitmiþ mânevî duygumuz,
Aklýmýz fikrimiz parada kalmýþ.
Yazan : Fatih Coþgun 13.04.2017
Tavuk dere : Bizim köyün mezarlýðýnýn olduðu mevki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.