URFAMA BAHAR GELDİ
Bahar gelmiþ, yeþillenmiþ þu Urfam’ýn daðlarý;
Çiçek açmýþ, sümbüllenmiþ bahçalarý baðlarý.
Tez vakitte kavuþsaydým, bu hasretlik bitseydi;
Bir an önce eritseydim, gönlümdeki yaðlarý!
Bu vakitler çok güzeldir, hem suyu hem havasý;
Gezmekle bitirilmez, ne daðý ne ovasý.
Yetmiþ yýl da ayrý kalsam, vaz geçmem bu sevdadan!
Urfam, benim memleketim; özüm, atam yuvasý!
Özlemiþem vallahi ben, göremedim çoktandýr;
Tam da yoðurt, taze peynir; yenilecek zamandýr!
Sýcak bir týrnaklý ekmek; olsa yanýnda yeter;
Aramam ki ne kýymalý, ne ciðer, ne de tandýr!
Balýklýgöl çevresinde, þimdi güller açmýþtýr;
O mübarek mekânlara, mis kokular saçmýþtýr!
Ölürem ben Urfam için, gönlümdedir hasreti;
Özlemimden çok geceler, uykularým kaçmýþtýr.
Kimse bilmez gurbet elde, benim halim nicedir!
Urfa’ya duyduðum hasret, daðlardan da yücedir.
Her þeyin bir sýrasý var, her insanýn gönlünde;
Urfa aþký bende sevda, her bir þeyden öncedir.
Haydi buyrun Urfalýlar, Urfa’mýza dönelim.
Bitsin bu dertler, çileler; kendimize gelelim.
Gurbet eller hiç hoþ deðil, sevemedim bir türlü;
Bir gün öleceksek bari Urfa’mýzda ölelim!
Mustafa GÜL (Hamdi)
(13.04.2017)
Not: Fotoðraflar, Kýymetli hemþehrim Abdullah Elçi Aðabeyime aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Gül (Hamdi) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.